Post by P.Post by Ruben van der LeijNogmaals: een perfecte bruggelijkrichter is _niet_ waar te nemen. En de
enige significante parasitaire componenten van diodes zijn een weerstand en
een constante spanningsval van een paar honderd millivolt.
Dan verwacht ik van jou ook nog wikipedia.nl/onzichtbarebrugcel ?
Een ideale diode heeft geen serie-weerstand, geen spanningsval, geleidt de
ene kant op, en is een oneindig hoge weerstand de andere kant op.
Je zet er vier in een brug. Als twee van de vier geleiden heb je twee
perfecte geleiders waar je positieve helft doorheen loopt. Als de andere
twee geleiden heb je een even perfecte geleider waar je negatieve helft
doorheen loopt. Hoe ga je een component zonder weerstand meten in een
circuit?
Niet-perfecte diodes kun je benaderen met een weerstand en een spanningsbron
in serie met een perfecte diode, een parasitaire condensator(1) daarover en een
parasitaire zelfinductie(2) in serie met het geheel. Voor 50Hz mag je die
laatste twee negeren, en de serieweerstand is klein en alleen van belang bij
extreme stromen. Blijft over: een perfecte diode met een spanningsbron van
ongeveer 0.6-0.7 in serie. Voor 20 volt is dat een bijna onzichtbaar
hobbeltje, voor 400 volt helemaal. Je trafo merkt heel weinig tot niets van
die brug. En omgekeert ziet de schakeling achter de brug vrijwel niets van
je diodes. Het enige is dat dat vervelende probleem met verkeerde
polartiteit weg is.
Lijkt me zo klaar als een klontje, voor iemand die iets van elektronica
weet.
(1) de PN-overgang van de diode
(2) de aansluitdraden van de diode
(Als je iets met HF en hoger doet weet je dat dat al snel hele significante
effecten worden, maar voor 50Hz is het verwaarloosbaar..)
Post by P.Post by Ruben van der LeijPost by P.Dus het is helemaal geen wisselstroom vanuit de trafo gezien, alleen maar
een pulserende stroom in de opgaande sinusflanken.
Dat is onzinnig. Er kan geen gelijkstroom door je transformator lopen. Na
korte tijd raakt je kern in verzadiging en is het over met het beestje.
Aanzwellende dan, das een beter woord dan opgaande.
Een zwaarbelaste voeding met een te kleine afvlak-elco heeft behalve een
dikke brom in z'n uitgang en een heet wordende eindtor last van ...
een afvlak-elco die heet wordt?
Waarom wordt die warm? Welk effect is daar verantwoordelijk voor? Het is
niet de stroom die er doorheen loopt, want de weerstand van de geleider waar
die stroom doorheen loopt is vrijwel nul. Dielektrische verliezen zijn te
klein om die warmte te kunnen verklaren.. Ergens moet iets gebeuren wat
leidt tot warmteontwikkeling in de elco. Als jij me nu daar eens een
verklaring voor geeft? Misschien dat dat beter werkt?
--
Ruben
Misfortune, n.: The kind of fortune that never misses.
-- Ambrose Bierce, "The Devil's Dictionary"